Przejrzyj wiadomości

SOKO G-2 Galeb



Jacek Waszczuk - 26-07-2010 08:25
SOKO G-2 Galeb
  SOKO G-2 Galeb (Galeb – Mewa) Jugosłowiański samolot szkolno bojowy, maszyna klasą podobna do polskich Iskier. Zaprojektowany w Yugoslavia's VTI (Aeronautical Technical Institute) w końcu lat pięćdziesiątych. Na papierze powstało kilka wariantów między innymi z prostymi i skośnymi skrzydłami Pierwszy prototyp oznaczony Galeb 1 oblatany został przez kapitana Lubomira Zekavica 31 lipca 1961. Podczas lotów prototypowych osiągnięto niezłe osiągi. Prędkość maksymalna jaką udało się uzyskać to 812 km/h a podczas nurkowania 0,81 Ma. Podczas prac projektowych powstały warianty typowo szkolne a także odmiany bojowe, wsparcia pola walki. Ostatecznie lotnictwo Jugosłowiańskie stwierdziło iż samolot będzie bardziej maszyną szkolna niż bojową i pod tym kontem powinny iść końcowe modyfikacje. Dlatego też położono większy nacisk na to by był poprawny pilotażowo, nie sprawiał kłopotów młodym pilotom niż otrzymał bardziej wyżyłowane osiągi. Dlatego też kabina załogi jest nie hermetyzowana, uprościło to konstrukcję oraz wpłynęło na mniejszą cenę.

Zamówiono produkcję seryjną w docelowej odmianie SOKO G-2A w zakładach SOKO, choć nie był to pierwszy odrzutowiec w Jugosławii to stał się pierwszym który wszedł do produkcji. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1964 roku i zakończono w 1985 zbudowano 248 egzemplarzy z czego połowa została w Jugosławii pozostałe używane w Libii i Zambii. Samoloty używano do szkolenia zaawansowanego lecz takżę brały udział w lotach bojowych. Używane w tej roli na Bałkanach (Wojna w Bośni) a także podczas wojny domowej w Kongo. Na samolotach prezentował się Jugosłowiański zespół akrobacyjny (Flyings Stars)

Konstrukcja opracowana została tak by wytrzymać 5000 godzin lotów szkolnych tymczasem samolot który trafił do Muzeum Lotnictwa Jugosłowiańskiego wylatane miał według książki lotów 6200 godzin. W ostatnich latach pojedyncze trafiają w ręce prywatne i zasilają latające cyrki tak zwanych „warbirdów” Podczas użytkowania powstał pomysł na modernizację samolotu, w taki sposób powstał model G-3 z mocniejszym silnikiem (pozostał w jednym egzemplarzu) kolejna modyfikacja G-4 Super Galeb doczekała się produkcji seryjnej

KONSTRUKCJA dwumiejscowy, konstrukcja metalowa półskorupowa, podwozie trójkołowe chowane w locie, na skrzydłach lotni i klapy, na końcówkach skrzydeł zbiorniki paliwa.

NAPĘD silnik turboodrzutowy DMB o ciągu 11,12 kN (jest to licencyjna wersja brytyjskiego silnika Rolls Royce Kiper Mk-22-6 ASV 11

UZBROJENIE dwa kaemy kal 0,5 cala (12,7 mm) w przedzie kadłuba oraz cztery belki podwieszeń o łącznym udźwigu 300 kg

DANE

Rozpiętość m 11,62
Długość m 10,34
Wysokość m 3,28
Powierzchnia nośna m2 19,43
Masa własna kg 2620
Masa całkowita kg 3374 (konfiguracja gładka)
Masa maksymalna kg 4300 (z podwieszeniami)
Prędkość maksymalna km/h 812
Prędkość przelotowa km/h 730
Prędkość przeciągnięcia km/h 158 (na klapach)
Pułap m 12 000
Zasięg km 1249



Samoloty w zespole STARS Aerobatic Team









Marauder - 26-07-2010 22:29
Jacek a wiesz może skąd Jugosłowianie mieli w tamtym czasie licencję na silnik Rolls-Royce'a?



Jacek Waszczuk - 27-07-2010 14:22
Licencję legalnie kupili od Brytyjczyków. Polacy przy konstrukcji Iskry postawili na własny silnik
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • reyes.pev.pl