R-60
Jacek Waszczuk - 05-05-2010 20:32
R-60
R-60 rosyjski pocisk rakietowy krótkiego zasięgu, powietrze-powietrze, odpowiednik amerykańskich pocisków Sidewinder. W latach sześćdziesiątych gdy w ZSRR podstawowym pociskiem tej klasy był R-13 czyli kopia amerykańskich Sidewinderów zlecono zbudowanie pocisku nowej generacji o znacznie lepszych właściwościach. Prace projektowe rozpoczęto w końcu lat sześćdziesiątych. Przeznaczeniem było walka na bardzo małych i na małych odległościach. Naprowadzanie na podczerwień, w stosunku do wcześniejszych rozwiązań głowica śledząca otrzymała znacznie większą niezawodność, pocisk można było odpalać do celu znajdującego się na tle wody czy ziemi. Dużą manewrowość zyskano poprzez układ kaczki czyli stery umieszczono w przedniej części pocisku, w tyle umieszczono stateczniki.
Głowica bojowa o masie 3 kg składała się z ładunku miotającego (około 1,15 kg) oraz prętów stalowych, podczas eksplozji następowała defragnentacja. Próbne strzelania potwierdziły ogólne założenia i decyzją z 18 grudnia 1973 roku uruchomiono produkcję seryjna i przyjęto pociski na uzbrojenie lotnictwa rosyjskiego a wkrótce też innych państw Układu Warszawskiego.
Pocisk uzbrajał się po 1,1 sekundy od wystrzelenia, skuteczny zasięg rażenia mieścił się między 200 m a 7000 m detonacja mogła nastąpić po bezpośrednim trafieniu lub po zadziałaniu optycznego zapalnika zbliżeniowego w sytuacji gdy samolot wymanewrował pocisk (odległość 1-5 metrów) czas pracy silnika rakietowego na stały materiał pędny to 3-5 sekund. Kierowany lot odbywał się przez 15-18 sekund a po 25 sekundach od wystrzelenia następowało samozniszczenie. Pociski weszły na wyposażenie wszystkich samolotów myśliwskich używanych w ZSRR w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych a także na wyposażenie śmigłowców Mi-24 i Ka-50.
W kodzie NATO pocisk oznaczano AA-8 Aphid-A (Aphid – Mszyca) W drugiej połowie lat siedemdziesiątych opracowano poprawioną odmianę R-60M (Aphid-B) różniącą się między innymi nowocześniejszą głowicą sterującą schładzaną do temperatury -60 stopni dzięki czemu wzrosła rozdzielczość i poprawiła się odporność na zakłócenia. Sama głowica bojowa w miejsce prętów stalowych otrzymała pręty uranowe o większej masie a związku z tym większej sile niszczenia. Zmieniono też zapalnik zbliżeniowy na radiowy. Wersja eksportowa otrzymała oznaczenie R-60MK.
Pomimo iż dziś najnowszym pociskiem rakietowym tej klasy w Rosji jest R-73 to R-60 pozostaje na wyposażeniu wielu państw
DANE
Długość mm 2096
Średnica mm 120
Rozpiętość stateczników mm 390
Masa startowa kg 43,5
Prędkość maksymalna Ma 2,7
Skuteczny zasięg działania m 200-7000
Dopuszczalna wysokość odpalenia m 30-22000
Dopuszczalne przeciążenie w chwili odpalenia 7G
Drzemi - 05-05-2010 21:24
A u nas stosuje się je na Su-22 i MiG-29. Z reguły 1 samolot z pary dyżurnej jest uzbrojony w 2 pociski R-60, a drugi w R-73.
Wersja szkolna zwie się UZR-60
Tu jeden z naszych Fulcrumów z R-60:
http://www.drzemi.aviationcorner.pl/...serialNumber=3
kux - 05-05-2010 22:11
to i ode mnie dwa:
Jacek Waszczuk - 06-05-2010 17:27
Myślę ze w tym roku będzie jeszcze szansa na kolejne zdjęcia:D
A przy okazji dodam iż powstały belki podwieszeń w wersjach
APU-60-I (na jeden pocisk)
APU-60-II (na dwa pociski)
APU-60-III (na trzy pociski)
Wersja trzypociskowa nie weszła do normalnego użytkowania
Zaleta jest to iż pocisk jest "bezobsługowy"
Pierwsza wersja odpalana wyłącznie z tylnej półsfery, R-60M może być odpalana także z przedniej półsferyzanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl reyes.pev.pl
Jacek Waszczuk - 05-05-2010 20:32
R-60
R-60 rosyjski pocisk rakietowy krótkiego zasięgu, powietrze-powietrze, odpowiednik amerykańskich pocisków Sidewinder. W latach sześćdziesiątych gdy w ZSRR podstawowym pociskiem tej klasy był R-13 czyli kopia amerykańskich Sidewinderów zlecono zbudowanie pocisku nowej generacji o znacznie lepszych właściwościach. Prace projektowe rozpoczęto w końcu lat sześćdziesiątych. Przeznaczeniem było walka na bardzo małych i na małych odległościach. Naprowadzanie na podczerwień, w stosunku do wcześniejszych rozwiązań głowica śledząca otrzymała znacznie większą niezawodność, pocisk można było odpalać do celu znajdującego się na tle wody czy ziemi. Dużą manewrowość zyskano poprzez układ kaczki czyli stery umieszczono w przedniej części pocisku, w tyle umieszczono stateczniki.
Głowica bojowa o masie 3 kg składała się z ładunku miotającego (około 1,15 kg) oraz prętów stalowych, podczas eksplozji następowała defragnentacja. Próbne strzelania potwierdziły ogólne założenia i decyzją z 18 grudnia 1973 roku uruchomiono produkcję seryjna i przyjęto pociski na uzbrojenie lotnictwa rosyjskiego a wkrótce też innych państw Układu Warszawskiego.
Pocisk uzbrajał się po 1,1 sekundy od wystrzelenia, skuteczny zasięg rażenia mieścił się między 200 m a 7000 m detonacja mogła nastąpić po bezpośrednim trafieniu lub po zadziałaniu optycznego zapalnika zbliżeniowego w sytuacji gdy samolot wymanewrował pocisk (odległość 1-5 metrów) czas pracy silnika rakietowego na stały materiał pędny to 3-5 sekund. Kierowany lot odbywał się przez 15-18 sekund a po 25 sekundach od wystrzelenia następowało samozniszczenie. Pociski weszły na wyposażenie wszystkich samolotów myśliwskich używanych w ZSRR w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych a także na wyposażenie śmigłowców Mi-24 i Ka-50.
W kodzie NATO pocisk oznaczano AA-8 Aphid-A (Aphid – Mszyca) W drugiej połowie lat siedemdziesiątych opracowano poprawioną odmianę R-60M (Aphid-B) różniącą się między innymi nowocześniejszą głowicą sterującą schładzaną do temperatury -60 stopni dzięki czemu wzrosła rozdzielczość i poprawiła się odporność na zakłócenia. Sama głowica bojowa w miejsce prętów stalowych otrzymała pręty uranowe o większej masie a związku z tym większej sile niszczenia. Zmieniono też zapalnik zbliżeniowy na radiowy. Wersja eksportowa otrzymała oznaczenie R-60MK.
Pomimo iż dziś najnowszym pociskiem rakietowym tej klasy w Rosji jest R-73 to R-60 pozostaje na wyposażeniu wielu państw
DANE
Długość mm 2096
Średnica mm 120
Rozpiętość stateczników mm 390
Masa startowa kg 43,5
Prędkość maksymalna Ma 2,7
Skuteczny zasięg działania m 200-7000
Dopuszczalna wysokość odpalenia m 30-22000
Dopuszczalne przeciążenie w chwili odpalenia 7G
Drzemi - 05-05-2010 21:24
A u nas stosuje się je na Su-22 i MiG-29. Z reguły 1 samolot z pary dyżurnej jest uzbrojony w 2 pociski R-60, a drugi w R-73.
Wersja szkolna zwie się UZR-60
Tu jeden z naszych Fulcrumów z R-60:
http://www.drzemi.aviationcorner.pl/...serialNumber=3
kux - 05-05-2010 22:11
to i ode mnie dwa:
Jacek Waszczuk - 06-05-2010 17:27
Myślę ze w tym roku będzie jeszcze szansa na kolejne zdjęcia:D
A przy okazji dodam iż powstały belki podwieszeń w wersjach
APU-60-I (na jeden pocisk)
APU-60-II (na dwa pociski)
APU-60-III (na trzy pociski)
Wersja trzypociskowa nie weszła do normalnego użytkowania
Zaleta jest to iż pocisk jest "bezobsługowy"
Pierwsza wersja odpalana wyłącznie z tylnej półsfery, R-60M może być odpalana także z przedniej półsfery