Etapy życia psa
Beata & DORAGON AKAI - 26-10-08 14:00
Etapy życia psa
http://www.amichien.pl/images/art_powrot.jpgAndrzej Kłosiński
Etapy życia psa
Podobie jak w życiu człowieka, w życiu psa możemy wyróżnić etapy. Ich znajomość i respektowanie zasad rozwoju psiej psychiki pozwala na właściwe ułożenie relacji człowiek-pies już od chwili pojawienia się w domu małego i rozkosznego szczeniaczka.
Etap noworodka - pierwsze 2 tygodnie życia.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj.jpg
W tym etapie bardzo intensywnie kształtują się zmysły. Szczenię rodzi się zupełnie "ślepe" jednak zadziwiająco szybko potrafi orientować się w najbliższym otoczeniu. Choć porusza się bezradnie i z trudem, bezbłędnie trafia do sutków matki. Z powodzeniem używa rozwijających się zmysłów (szczególnie węchu) do poznawania otaczającego świata na drodze pozytywnych i negaywnych doświadczeń, ucząc się działać w sposób właściwy swojemu gatunkowi. Kiedy, na przykład, po dotarciu do ścianki kojca szczeniak próbuje się na nią wspiąć, kończy się to zawsze upadkiem ne plecy. To negatywne doświadczenie uczy małego psa, że nie może się wspinać jak kot. Pierwsze kontakty z rodzeństwem są początkiem póniejszych zabaw, choć najczęściej kończą się raczej tym, że obydwaj malcy zasypiają przytuleni do siebie. Pod koniec tego okresu pieseczki otwierają oczy.
Etap psiej socjalizacji - od 3 do 7 tygodnia życia.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj1.jpg
Szczenięta zarówno wyglądem jak i zachowaniem coraz bardzij przypominają dorosłe psy. W zabawach i "walkach" używają ostrych jak szpilki mlecznych zębów, ucząc się jak należy ugryć aby zadać ból, a czując ugryzienia dowiadują się co to jest zadany ból. Właśnie zadawanie i odczuwanie bólu są jedną z przyczyn dlaczego mleczne zęby są tak ostre. Głośny pisk ugryzionego w ucho brata jest sygnałem dla gryzącego, że chwyt był zbyt mocny, a ostre odgryzienie się, jakie otrzymuje w rewanżu jest niezłą lekcją taego jakie konsekwencje może mieć zbyt silny chwyt. Pod koniec tego etapu matki zaczynają odstawiać szczenięta od piersi. Początkowo suka pomrukuje na szczeniaka ostrzegawczo, a kiedy mimo to malec zabiera się do ssania, warczy patrząc przeszywającym wzrokiem. Czasem staje nad przewróconym na grzbiet szczeniakiem, który przypłaszcza się do ziemi popiskując. Następnym razem po takiej lekcji wystarcza ostrzegawcze mruknięcie, aby zdyscyplinować malucha. Jest to jedna z dróg wpajania dyscypliny w tej fazie rozwoju i nie należy traktować takiego zachowania suki jako objawu jej niechęci do szczeniąt, każda bowiem suka podejmuje działania dyscyplinujące, zwłaszcza w stosunku do szczeniąt przejawiających dominujący charakter. Jest niezwykle ważne, aby wszystkie szczenięta pozostawały z matką do końca tej fazy rozwoju. Tylko wtedy ich charakter ma szansę ukształtować się prawidłowo. Zdarza się niesety, że tzw. "producenci szczeniąt" z chęci szybkiego zysku sprzedają szczenięta zbyt młode (nawet 3-4 tygodniowe), które nie miały szansy zdrowo przeżyć tego etapu życia. Ten brak socjalizacji w psim stadzie owocuje w przyszłości nadmierną agresywnością i kłopotami w relacjach z innymi psami.
Choć najważniejszy w tym okresie jest kontakt malucha z matką i rodzeństwem nie należy zapominać o znaczeniu kontaktu z człowiekiem. Hodowca powinien możliwie często brać szczeniaki na ręce, głaskać, kontrolować stan oczu, uszu, łap, oglądać zęby, pielęgnować. W trakcie tych czynności pies nie tylko uczy się, że kontakt z człowiekiem jest przyjemnym doświadczeniem, ale też przeżywa - przynajmniej początkowo - lekki stres. Pozwala to na wykształcenie odpowiedniej odporności na stres, niezbędnej w dorosłym życiu. Nie trzeba mówić, że szczenięta pochodzące z dużych hodowli nastawionych na ilość, nie mają możliwości zdobycia tego rodzaju doświadczeń, natomiast ze szczeniąt, które w tej fazie miały zapewnione zarówno ciepło jaki i bezpieczeństwo opieki matczynej, jak i przyjemność kontaktu z człowiekiem, wyrastają na ogół przwidłowo przystosowane do życia psy.
Etap socjalizacji z człowiekiem - od 7 do 12 tygodnia życia.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj2.jpg
W tym etapie szczeniak uczy się jak przystosować się do życia wśród ludzi. Najlepiej więc by po ukończeniu 7 tygodni mógł znależć się w domu nowych właścicieli. Nie znaczy to oczywiście, że szczeniakowi przebywającemu w domowej hodowli, mającego dużo kontaktów z ludmi, pozostanie u hodowcy na dłużej, może uczynić krzywdę. Dobrze jest w tej fazie rozwoju przeprowadzić niestresujące testy charakteru szczeniąt, pozwalające określić temperament i dziedziczne skłonności malca bardzo różne u poszczególnych szczeniąt w miocie. Wiedza na ten temat pozwoli na wybranie szczeniaka zgodnie z oczekiwaniami przyszłych właścicieli (ważne szczególnie, gdzy pies ma przebywać wśród dzieci). Mimo, że najczęściej to przyszli właściciele wybierają sobie szczenię z miotu, doświadczony i odpowiedzialny hodowca powinien zasugerować im odpowiedni wybór, a przynajmniej poinformować o wynikach prób testowych i swoich obserwacjach maluchów.
Testy psychiczne przeprowadzone z mniej więcej 7 tygodniowymi maluchami są najbardziej miarodajne, bowiem w tym wieku szczenię ma niewielką ilość zachowań nabytych, a ich reakcje odzwierciedlają głównie odziedziczone skłonności.
W nowym domu kontakty z domownikami i obcymi ludmi powinny być tak sympatyczne jak to tyko możliwe. Należy unikać zbyt ostrego karcenia malca zarówno krzykiem jak i za pomocą kar fizycznych (nie znaczy to oczywiście, że nie należy psiaka dyscyplinować i pozwalać mu na wszystko !). Pomiędzy 8 a 11 tygodniem szczeniak poznaje uczucie strachu i jeśli w tym okresie doświadczy zbyt silnego strachu lub bólu, stanie się nadmiernie lękliwy, a wyprowadzenie go z tego stanu jest zwylke trudne. Nowy właściciel musi bardzo delikatnie traktować malca w tej fazie rozwoju, chroniąc go przed wszelkiego rodzaju urazami, a jednocześnie umożliwić mu doświadczenie różnorodnych pozytywnych doświadczeń w wielu miejscach i z wieloma ludzmi (ważna jest np. pierwsza wizyta u lekarza weterynarii około 12 tygodnia, kiedy to lekarz nie dokonując przykrych zabiegów obejrzy psa i go pogłaska).
Psy z "przemysłowych" hodowli, trzymane w kojcach i pozbawione w tym okresie kontaktów z człowiekiem (czasem też z rodzeństwem) trafiające do nowych właścicieli po 14 tygoniu życia zdradzają objawy kenelozy - syndromu pozbawienia bodców w wieku szczenięcym. Mają ogromne kłopoty w nawiązaniu kontaktu z człowiekiem i są wyjątkowo mało odporne na stres. Dobrze czują się natomiast w towarzystwie innych psów.
Etap ustalania miejsca w grupie - od 12 do 16 tygodnia życia.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj4.jpg
W tym czasie pies przestaje być szczeniakiem, a staje się dorastającym psiakiem, po ludzku pojmując nastolatkiem. Czuje się wystarczająco pewny siebie i zadomowiony w swoim otoczeniu. Często w ludzkim stadzie nie stawia mu się żadnych ograniczeń i obdarza przywilejami, których nie miałby nigdy żyjąc z rodzeństwem i matką wśród psów. Patrząc z ludzkiego punktu widzenia, wciąż postrzegamy takiego dwunasto- czy szesnastotygodniowego psa jako szczeniaka i tolerujemy w jego zachowaniu rzeczy jakich nigdy nie tolerowalibyśmy u psa dorosłego, zapominając, że psy rozwijają się niepomiernie szybciej niż ludzie. Jest to więc czas, w którym można i powinno się uczyć psa podstawowych komend i zasad dobrego wychowania, kontynuując jednocześnie oswajanie z otoczeniem i innymi psami. Można w tym celu skorzystać z pomocy i doświadczenia innych psiarzy lub tzw. psiego przedszkola - miejsca, gdzie spotykają się regularnie młode psy właśnie po to, żeby uczyć się zachowania w psiej sforze. Nauka właściwych zachowań i respektu dla domowników jest tym ważniejsza, że psiak czując się coraz bardziej pewnym siebie próbuje wstępnie ustalić swoje w nim miejsce. W tej fazie rozwoju następuje jeszcze jedna bardo ważna rzecz. - Pies zmienia zęby. Wiąże się to zawsze z nadmiernym gryzieniem i niszczeniem wszystkiego co popadnie, a że pies w tym wieku gryźć musi, trzeba zadbać o to, żeby miał pod łapą coś co do gryzienia się nadaje (gryzaki z suszonej skóry, duża cielęca kość lub suchy chleb).
Etap ucieczek - od 4 do 8 miesięcy.http://www.amichien.pl/images/rozwoj6.jpg
W tym mniej więcej czasie pies odczuwa coś, co możnaby określić mianem zewu wolności. Posłusznie dotąd przychodzący na zawołanie, nagle jakby głuchnie i oddala się w przeciwną stronę. Jest to normalne zachowanie w wilczym stadzie. W tym czasie młody samiec zaczyna rozglądać się za partnerką seksualną, a młoda samica ma pierwszą cieczkę. W tym też czasie odziela się samodzielnie od stada, by zwiedzić okolicę na własną łapę. Jest to wiek, który odpowiada wiekowi czternastu, szesnatu lat u ludzi.
Nie jest rzecz jasna tak, że pies ciągle i stale ucieka - czasem trwa to kilka dni, czasem nawet miesiąc, a dalsze utrwalone kłopoty z przychodzeniem na zawołanie powstają najczęściej gdy pies odkryje, że nieposłuszeństwo i samodzielna wyprawa jest świetną zabawą. Ważne w tym czasie jest niekaranie psa, który wrócił z takiej wyprawy. Pomaga także spacerowanie w nieznanym psu terenie, gdzie czuje się mniej pewnie i nie oddala się tak chętnie od swojego pana.
Okres dojrzewania - od 6 do 14 miesięcy.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj5.jpgZarówno w organizmie dorastających suk jak i psów zachodzą w tym okresie duże zmiany hormonalne. Analogicznie jak u ludzkich nastolatków przeżywających okres "burzy i naporu", psie nastolatki mają podobne problemy. Kiedy organizm zmaga się z ustaleniem nowej równowagi hormonalnej, mogą pojawić się wygórowane czy wręcz niezrozumiałe reakcje i zachowania. Obojętne dotąd praedmioty czy zjawiska mogą być przyczyną lęku lub agresji. Zachowanie właściciela w tym czasie może wpłynąć na póżniejsze skłonności pupila. Zarówno karanie psa, jak i próby ośmielenia czy uspokojenia go mogą spowodować utrwalenie niepożądanych zachowań, natomiast spokój i ignorowanie takich reakcji pokazują psy, że nie ma o co robić zamieszania. Jak to u nastolatków bywa, okres dojrzewania może przebiegać bez większych manifestacji.
Wiek dojrzały - od 1 do 4 lat.
Mniej więcej do ukończenia 4 miesięcy poszczególne etapy rozwoju psów różnych ras pokrywają się. Później pojawiają się pewne różnice zależne od rasy i wielkości psa. Zasadą jest, że psy małych ras wchodzą w poszczególne fazy szybciej niż psy ras dużych. Tak też okres dojrzewania do osiągnięcia pełnej dojrzałości trwa od roku do lat czterech w zależności od wielkości i rasy. W okresie wchodzenia w dorosłość pojawia się potrzeba zajęcia względnie stałego miejsca w grupie społecznej składającej się z członków ludzkiej rodziny i czasem innych psów. Jeżeli pies w etapie wstępnego ustalania miejsca w grupie (12 - 16 tydzień) nauczył się korzystać z wielu przywilejów czy też jego niewłaściwe zachowanie nie było korygowane, a przy tym ma spory temperament, często będzie dążył do utrwalenie tych zachowań. Jeżeli właściciele pozwolą mu na to, a potem będą go sobie próbowali podporządkować, mogą spotkać się z otwartą agresją. Właściwe relacje z psem polegają na tym, że człowiek kontroluje zachowanie psa a pies respektuje jego polecenia. Pozycję tą zdobywa człowiek oczywiście bez walki, systematycznie, konsekwentnie i spokojnie ucząc psa że posłuszeństwo przynosi więcej korzyści niż niewłaściwe zachowanie. Zdarza się też, że pozycja psa jest niejasna i do końca nieustalona, a pies otrzymuje od domowników sprzeczne sygnały - z jednej strony pozwolenie i często nieświadome nagradzanie niepożądanych zachowań w jednej sytuacji lub czasie oraz karanie tych samych zachowań kiedy indziej. Skutkiem takiego postępowania mogą być trudności z zachowaniem od nieposłuszeństwa po agresję.
Andrzej Kłosiński
źródło: http://www.amichien.pl/
betiba - 26-10-08 14:45
Bardzo ciekawy artykuł
cytat:
"...W tym etapie szczeniak uczy się jak przystosować się do życia wśród ludzi. Najlepiej więc by po ukończeniu 7 tygodni mógł znależć się w domu nowych właścicieli..."
Moje maluszki trafiły do nowych domków 2 dni wcześniej:duh: ojejku
cytat:
"..... Nowy właściciel musi bardzo delikatnie traktować malca w tej fazie rozwoju, chroniąc go przed wszelkiego rodzaju urazami, a jednocześnie umożliwić mu doświadczenie różnorodnych pozytywnych doświadczeń w wielu miejscach i z wieloma ludzmi (ważna jest np. pierwsza wizyta u lekarza weterynarii około 12 tygodnia, kiedy to lekarz nie dokonując przykrych zabiegów obejrzy psa i go pogłaska).
pierwsza wizyta u weta 12 tyg. ???????!!!!!!! A kiedy szczepienie? A kiedy przegląd miotu? A kiedy odrobaczenie?
cytat:
".... Zdarza się niesety, że tzw. "producenci szczeniąt" z chęci szybkiego zysku sprzedają szczenięta zbyt młode (nawet 3-4 tygodniowe), które nie miały szansy zdrowo przeżyć tego etapu życia. Ten brak socjalizacji w psim stadzie owocuje w przyszłości nadmierną agresywnością i kłopotami w relacjach z innymi psami..."
Który "producent szczeniąt " może sprzedac psa z rodowodem bez przegladu miotu w wieku 3-4 tygodnie? Chyba tylko pseudohodowca! Który to nie podlega regulaminowi ZKWP.
Beata & DORAGON AKAI - 26-10-08 16:25
Beata, wyluzuj. Nie jest to artykuł dotyczący psów rasowych, a psów wogóle. Myślę, że bardzo ciekawy i mogący dać opiekunom informację co sie dzieje z psychiką jego pieszczocha w danym okresie życia. Mam nadzieję, ze będzi pomocny wielu nowym właścicielom piesków. Czy to z papierami, czy bez.
betiba - 26-10-08 16:33
:cheerful: Dlaczego mam wyluzowac przecież tylko zapytałam?
Chyba źle zrozumiałaś moje pytania . Przeraziło mnie że ktoś doradza ze szczeniakiem iśc do weta dopiero w 12 tyg pierwszy raz co podaje w wątpliwośc jego inne teorie bo wiemy ,że 12 tyg. to troche późno dla malucha. Jeśli ten artykuł dotyczy wszystkich piesków nawet bez papierów to przykro że ktoś oddaje je tak wcześnie. Odebrałam określenie tego Pana "producenci szczeniąt" jako niemiły epitet dla hodowli psów rasowych, wiec dobrze że ten fragment tekst dotyczy tylko pseudohodowców
Beata & DORAGON AKAI - 28-08-10 10:14
Asieńko,
:detective: odnalazłam ten wątek (w końcu mam talent w tym kierunku :eyebrows:). Tak więc "plosiem bajdzio, łoto łon!" :hug:
M&T - 28-08-10 12:09
Cytat:
Napisane przez betiba ".... Zdarza się niesety, że tzw. "producenci szczeniąt" z chęci szybkiego zysku sprzedają szczenięta zbyt młode (nawet 3-4 tygodniowe), które nie miały szansy zdrowo przeżyć tego etapu życia. Ten brak socjalizacji w psim stadzie owocuje w przyszłości nadmierną agresywnością i kłopotami w relacjach z innymi psami..."
Który "producent szczeniąt " może sprzedac psa z rodowodem bez przegladu miotu w wieku 3-4 tygodnie? Chyba tylko pseudohodowca! Który to nie podlega regulaminowi ZKWP. Ja mysle ze to nie tylko brak socjalizacji ale i slabsza odpornosc. Przypomina mi sie moj Klusiu ktory nie przezyl nawet 3 miesiecy. Jakas kobieta za 100zl sprzedawala 4 tyg szczeniaczki kundelki na bazarze. Moj kolega w wyniku interwencji odebral jej te pieski. Jeden trafil do nowych wlascicieli a drugi do mnie na dom tymczasowy. DT zamienil sie wkrotce w DS ale walka o Klusia byla ciezka i bolesna. Pies wiecznie chorowal, a przez ostatni tydzien lezal tylko pod kroplowkami. Mial 2,5mies jak odszedl na rekach mojego brata.
Maly Klusiu:
http://img820.imageshack.us/img820/51/zdjcie033v.jpg
asiabo - 28-08-10 12:34
Cytat:
Napisane przez Beata & DORAGON AKAI Asieńko,
:detective: odnalazłam ten wątek (w końcu mam talent w tym kierunku :eyebrows:). Tak więc "plosiem bajdzio, łoto łon!" :hug: Baaaardzo dziękuję. Nie powiem - liczyłam na Ciebie. Dla nas teraz na czasie :-) No i miałam rację, że to Ty wkleiłaś tą informację :thumbsup:
Beata & DORAGON AKAI - 28-08-10 20:32
Do usług Asieńko :hug:zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl reyes.pev.pl
Beata & DORAGON AKAI - 26-10-08 14:00
Etapy życia psa
http://www.amichien.pl/images/art_powrot.jpgAndrzej Kłosiński
Etapy życia psa
Podobie jak w życiu człowieka, w życiu psa możemy wyróżnić etapy. Ich znajomość i respektowanie zasad rozwoju psiej psychiki pozwala na właściwe ułożenie relacji człowiek-pies już od chwili pojawienia się w domu małego i rozkosznego szczeniaczka.
Etap noworodka - pierwsze 2 tygodnie życia.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj.jpg
W tym etapie bardzo intensywnie kształtują się zmysły. Szczenię rodzi się zupełnie "ślepe" jednak zadziwiająco szybko potrafi orientować się w najbliższym otoczeniu. Choć porusza się bezradnie i z trudem, bezbłędnie trafia do sutków matki. Z powodzeniem używa rozwijających się zmysłów (szczególnie węchu) do poznawania otaczającego świata na drodze pozytywnych i negaywnych doświadczeń, ucząc się działać w sposób właściwy swojemu gatunkowi. Kiedy, na przykład, po dotarciu do ścianki kojca szczeniak próbuje się na nią wspiąć, kończy się to zawsze upadkiem ne plecy. To negatywne doświadczenie uczy małego psa, że nie może się wspinać jak kot. Pierwsze kontakty z rodzeństwem są początkiem póniejszych zabaw, choć najczęściej kończą się raczej tym, że obydwaj malcy zasypiają przytuleni do siebie. Pod koniec tego okresu pieseczki otwierają oczy.
Etap psiej socjalizacji - od 3 do 7 tygodnia życia.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj1.jpg
Szczenięta zarówno wyglądem jak i zachowaniem coraz bardzij przypominają dorosłe psy. W zabawach i "walkach" używają ostrych jak szpilki mlecznych zębów, ucząc się jak należy ugryć aby zadać ból, a czując ugryzienia dowiadują się co to jest zadany ból. Właśnie zadawanie i odczuwanie bólu są jedną z przyczyn dlaczego mleczne zęby są tak ostre. Głośny pisk ugryzionego w ucho brata jest sygnałem dla gryzącego, że chwyt był zbyt mocny, a ostre odgryzienie się, jakie otrzymuje w rewanżu jest niezłą lekcją taego jakie konsekwencje może mieć zbyt silny chwyt. Pod koniec tego etapu matki zaczynają odstawiać szczenięta od piersi. Początkowo suka pomrukuje na szczeniaka ostrzegawczo, a kiedy mimo to malec zabiera się do ssania, warczy patrząc przeszywającym wzrokiem. Czasem staje nad przewróconym na grzbiet szczeniakiem, który przypłaszcza się do ziemi popiskując. Następnym razem po takiej lekcji wystarcza ostrzegawcze mruknięcie, aby zdyscyplinować malucha. Jest to jedna z dróg wpajania dyscypliny w tej fazie rozwoju i nie należy traktować takiego zachowania suki jako objawu jej niechęci do szczeniąt, każda bowiem suka podejmuje działania dyscyplinujące, zwłaszcza w stosunku do szczeniąt przejawiających dominujący charakter. Jest niezwykle ważne, aby wszystkie szczenięta pozostawały z matką do końca tej fazy rozwoju. Tylko wtedy ich charakter ma szansę ukształtować się prawidłowo. Zdarza się niesety, że tzw. "producenci szczeniąt" z chęci szybkiego zysku sprzedają szczenięta zbyt młode (nawet 3-4 tygodniowe), które nie miały szansy zdrowo przeżyć tego etapu życia. Ten brak socjalizacji w psim stadzie owocuje w przyszłości nadmierną agresywnością i kłopotami w relacjach z innymi psami.
Choć najważniejszy w tym okresie jest kontakt malucha z matką i rodzeństwem nie należy zapominać o znaczeniu kontaktu z człowiekiem. Hodowca powinien możliwie często brać szczeniaki na ręce, głaskać, kontrolować stan oczu, uszu, łap, oglądać zęby, pielęgnować. W trakcie tych czynności pies nie tylko uczy się, że kontakt z człowiekiem jest przyjemnym doświadczeniem, ale też przeżywa - przynajmniej początkowo - lekki stres. Pozwala to na wykształcenie odpowiedniej odporności na stres, niezbędnej w dorosłym życiu. Nie trzeba mówić, że szczenięta pochodzące z dużych hodowli nastawionych na ilość, nie mają możliwości zdobycia tego rodzaju doświadczeń, natomiast ze szczeniąt, które w tej fazie miały zapewnione zarówno ciepło jaki i bezpieczeństwo opieki matczynej, jak i przyjemność kontaktu z człowiekiem, wyrastają na ogół przwidłowo przystosowane do życia psy.
Etap socjalizacji z człowiekiem - od 7 do 12 tygodnia życia.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj2.jpg
W tym etapie szczeniak uczy się jak przystosować się do życia wśród ludzi. Najlepiej więc by po ukończeniu 7 tygodni mógł znależć się w domu nowych właścicieli. Nie znaczy to oczywiście, że szczeniakowi przebywającemu w domowej hodowli, mającego dużo kontaktów z ludmi, pozostanie u hodowcy na dłużej, może uczynić krzywdę. Dobrze jest w tej fazie rozwoju przeprowadzić niestresujące testy charakteru szczeniąt, pozwalające określić temperament i dziedziczne skłonności malca bardzo różne u poszczególnych szczeniąt w miocie. Wiedza na ten temat pozwoli na wybranie szczeniaka zgodnie z oczekiwaniami przyszłych właścicieli (ważne szczególnie, gdzy pies ma przebywać wśród dzieci). Mimo, że najczęściej to przyszli właściciele wybierają sobie szczenię z miotu, doświadczony i odpowiedzialny hodowca powinien zasugerować im odpowiedni wybór, a przynajmniej poinformować o wynikach prób testowych i swoich obserwacjach maluchów.
Testy psychiczne przeprowadzone z mniej więcej 7 tygodniowymi maluchami są najbardziej miarodajne, bowiem w tym wieku szczenię ma niewielką ilość zachowań nabytych, a ich reakcje odzwierciedlają głównie odziedziczone skłonności.
W nowym domu kontakty z domownikami i obcymi ludmi powinny być tak sympatyczne jak to tyko możliwe. Należy unikać zbyt ostrego karcenia malca zarówno krzykiem jak i za pomocą kar fizycznych (nie znaczy to oczywiście, że nie należy psiaka dyscyplinować i pozwalać mu na wszystko !). Pomiędzy 8 a 11 tygodniem szczeniak poznaje uczucie strachu i jeśli w tym okresie doświadczy zbyt silnego strachu lub bólu, stanie się nadmiernie lękliwy, a wyprowadzenie go z tego stanu jest zwylke trudne. Nowy właściciel musi bardzo delikatnie traktować malca w tej fazie rozwoju, chroniąc go przed wszelkiego rodzaju urazami, a jednocześnie umożliwić mu doświadczenie różnorodnych pozytywnych doświadczeń w wielu miejscach i z wieloma ludzmi (ważna jest np. pierwsza wizyta u lekarza weterynarii około 12 tygodnia, kiedy to lekarz nie dokonując przykrych zabiegów obejrzy psa i go pogłaska).
Psy z "przemysłowych" hodowli, trzymane w kojcach i pozbawione w tym okresie kontaktów z człowiekiem (czasem też z rodzeństwem) trafiające do nowych właścicieli po 14 tygoniu życia zdradzają objawy kenelozy - syndromu pozbawienia bodców w wieku szczenięcym. Mają ogromne kłopoty w nawiązaniu kontaktu z człowiekiem i są wyjątkowo mało odporne na stres. Dobrze czują się natomiast w towarzystwie innych psów.
Etap ustalania miejsca w grupie - od 12 do 16 tygodnia życia.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj4.jpg
W tym czasie pies przestaje być szczeniakiem, a staje się dorastającym psiakiem, po ludzku pojmując nastolatkiem. Czuje się wystarczająco pewny siebie i zadomowiony w swoim otoczeniu. Często w ludzkim stadzie nie stawia mu się żadnych ograniczeń i obdarza przywilejami, których nie miałby nigdy żyjąc z rodzeństwem i matką wśród psów. Patrząc z ludzkiego punktu widzenia, wciąż postrzegamy takiego dwunasto- czy szesnastotygodniowego psa jako szczeniaka i tolerujemy w jego zachowaniu rzeczy jakich nigdy nie tolerowalibyśmy u psa dorosłego, zapominając, że psy rozwijają się niepomiernie szybciej niż ludzie. Jest to więc czas, w którym można i powinno się uczyć psa podstawowych komend i zasad dobrego wychowania, kontynuując jednocześnie oswajanie z otoczeniem i innymi psami. Można w tym celu skorzystać z pomocy i doświadczenia innych psiarzy lub tzw. psiego przedszkola - miejsca, gdzie spotykają się regularnie młode psy właśnie po to, żeby uczyć się zachowania w psiej sforze. Nauka właściwych zachowań i respektu dla domowników jest tym ważniejsza, że psiak czując się coraz bardziej pewnym siebie próbuje wstępnie ustalić swoje w nim miejsce. W tej fazie rozwoju następuje jeszcze jedna bardo ważna rzecz. - Pies zmienia zęby. Wiąże się to zawsze z nadmiernym gryzieniem i niszczeniem wszystkiego co popadnie, a że pies w tym wieku gryźć musi, trzeba zadbać o to, żeby miał pod łapą coś co do gryzienia się nadaje (gryzaki z suszonej skóry, duża cielęca kość lub suchy chleb).
Etap ucieczek - od 4 do 8 miesięcy.http://www.amichien.pl/images/rozwoj6.jpg
W tym mniej więcej czasie pies odczuwa coś, co możnaby określić mianem zewu wolności. Posłusznie dotąd przychodzący na zawołanie, nagle jakby głuchnie i oddala się w przeciwną stronę. Jest to normalne zachowanie w wilczym stadzie. W tym czasie młody samiec zaczyna rozglądać się za partnerką seksualną, a młoda samica ma pierwszą cieczkę. W tym też czasie odziela się samodzielnie od stada, by zwiedzić okolicę na własną łapę. Jest to wiek, który odpowiada wiekowi czternastu, szesnatu lat u ludzi.
Nie jest rzecz jasna tak, że pies ciągle i stale ucieka - czasem trwa to kilka dni, czasem nawet miesiąc, a dalsze utrwalone kłopoty z przychodzeniem na zawołanie powstają najczęściej gdy pies odkryje, że nieposłuszeństwo i samodzielna wyprawa jest świetną zabawą. Ważne w tym czasie jest niekaranie psa, który wrócił z takiej wyprawy. Pomaga także spacerowanie w nieznanym psu terenie, gdzie czuje się mniej pewnie i nie oddala się tak chętnie od swojego pana.
Okres dojrzewania - od 6 do 14 miesięcy.
http://www.amichien.pl/images/rozwoj5.jpgZarówno w organizmie dorastających suk jak i psów zachodzą w tym okresie duże zmiany hormonalne. Analogicznie jak u ludzkich nastolatków przeżywających okres "burzy i naporu", psie nastolatki mają podobne problemy. Kiedy organizm zmaga się z ustaleniem nowej równowagi hormonalnej, mogą pojawić się wygórowane czy wręcz niezrozumiałe reakcje i zachowania. Obojętne dotąd praedmioty czy zjawiska mogą być przyczyną lęku lub agresji. Zachowanie właściciela w tym czasie może wpłynąć na póżniejsze skłonności pupila. Zarówno karanie psa, jak i próby ośmielenia czy uspokojenia go mogą spowodować utrwalenie niepożądanych zachowań, natomiast spokój i ignorowanie takich reakcji pokazują psy, że nie ma o co robić zamieszania. Jak to u nastolatków bywa, okres dojrzewania może przebiegać bez większych manifestacji.
Wiek dojrzały - od 1 do 4 lat.
Mniej więcej do ukończenia 4 miesięcy poszczególne etapy rozwoju psów różnych ras pokrywają się. Później pojawiają się pewne różnice zależne od rasy i wielkości psa. Zasadą jest, że psy małych ras wchodzą w poszczególne fazy szybciej niż psy ras dużych. Tak też okres dojrzewania do osiągnięcia pełnej dojrzałości trwa od roku do lat czterech w zależności od wielkości i rasy. W okresie wchodzenia w dorosłość pojawia się potrzeba zajęcia względnie stałego miejsca w grupie społecznej składającej się z członków ludzkiej rodziny i czasem innych psów. Jeżeli pies w etapie wstępnego ustalania miejsca w grupie (12 - 16 tydzień) nauczył się korzystać z wielu przywilejów czy też jego niewłaściwe zachowanie nie było korygowane, a przy tym ma spory temperament, często będzie dążył do utrwalenie tych zachowań. Jeżeli właściciele pozwolą mu na to, a potem będą go sobie próbowali podporządkować, mogą spotkać się z otwartą agresją. Właściwe relacje z psem polegają na tym, że człowiek kontroluje zachowanie psa a pies respektuje jego polecenia. Pozycję tą zdobywa człowiek oczywiście bez walki, systematycznie, konsekwentnie i spokojnie ucząc psa że posłuszeństwo przynosi więcej korzyści niż niewłaściwe zachowanie. Zdarza się też, że pozycja psa jest niejasna i do końca nieustalona, a pies otrzymuje od domowników sprzeczne sygnały - z jednej strony pozwolenie i często nieświadome nagradzanie niepożądanych zachowań w jednej sytuacji lub czasie oraz karanie tych samych zachowań kiedy indziej. Skutkiem takiego postępowania mogą być trudności z zachowaniem od nieposłuszeństwa po agresję.
Andrzej Kłosiński
źródło: http://www.amichien.pl/
betiba - 26-10-08 14:45
Bardzo ciekawy artykuł
cytat:
"...W tym etapie szczeniak uczy się jak przystosować się do życia wśród ludzi. Najlepiej więc by po ukończeniu 7 tygodni mógł znależć się w domu nowych właścicieli..."
Moje maluszki trafiły do nowych domków 2 dni wcześniej:duh: ojejku
cytat:
"..... Nowy właściciel musi bardzo delikatnie traktować malca w tej fazie rozwoju, chroniąc go przed wszelkiego rodzaju urazami, a jednocześnie umożliwić mu doświadczenie różnorodnych pozytywnych doświadczeń w wielu miejscach i z wieloma ludzmi (ważna jest np. pierwsza wizyta u lekarza weterynarii około 12 tygodnia, kiedy to lekarz nie dokonując przykrych zabiegów obejrzy psa i go pogłaska).
pierwsza wizyta u weta 12 tyg. ???????!!!!!!! A kiedy szczepienie? A kiedy przegląd miotu? A kiedy odrobaczenie?
cytat:
".... Zdarza się niesety, że tzw. "producenci szczeniąt" z chęci szybkiego zysku sprzedają szczenięta zbyt młode (nawet 3-4 tygodniowe), które nie miały szansy zdrowo przeżyć tego etapu życia. Ten brak socjalizacji w psim stadzie owocuje w przyszłości nadmierną agresywnością i kłopotami w relacjach z innymi psami..."
Który "producent szczeniąt " może sprzedac psa z rodowodem bez przegladu miotu w wieku 3-4 tygodnie? Chyba tylko pseudohodowca! Który to nie podlega regulaminowi ZKWP.
Beata & DORAGON AKAI - 26-10-08 16:25
Beata, wyluzuj. Nie jest to artykuł dotyczący psów rasowych, a psów wogóle. Myślę, że bardzo ciekawy i mogący dać opiekunom informację co sie dzieje z psychiką jego pieszczocha w danym okresie życia. Mam nadzieję, ze będzi pomocny wielu nowym właścicielom piesków. Czy to z papierami, czy bez.
betiba - 26-10-08 16:33
:cheerful: Dlaczego mam wyluzowac przecież tylko zapytałam?
Chyba źle zrozumiałaś moje pytania . Przeraziło mnie że ktoś doradza ze szczeniakiem iśc do weta dopiero w 12 tyg pierwszy raz co podaje w wątpliwośc jego inne teorie bo wiemy ,że 12 tyg. to troche późno dla malucha. Jeśli ten artykuł dotyczy wszystkich piesków nawet bez papierów to przykro że ktoś oddaje je tak wcześnie. Odebrałam określenie tego Pana "producenci szczeniąt" jako niemiły epitet dla hodowli psów rasowych, wiec dobrze że ten fragment tekst dotyczy tylko pseudohodowców
Beata & DORAGON AKAI - 28-08-10 10:14
Asieńko,
:detective: odnalazłam ten wątek (w końcu mam talent w tym kierunku :eyebrows:). Tak więc "plosiem bajdzio, łoto łon!" :hug:
M&T - 28-08-10 12:09
Cytat:
Napisane przez betiba ".... Zdarza się niesety, że tzw. "producenci szczeniąt" z chęci szybkiego zysku sprzedają szczenięta zbyt młode (nawet 3-4 tygodniowe), które nie miały szansy zdrowo przeżyć tego etapu życia. Ten brak socjalizacji w psim stadzie owocuje w przyszłości nadmierną agresywnością i kłopotami w relacjach z innymi psami..."
Który "producent szczeniąt " może sprzedac psa z rodowodem bez przegladu miotu w wieku 3-4 tygodnie? Chyba tylko pseudohodowca! Który to nie podlega regulaminowi ZKWP. Ja mysle ze to nie tylko brak socjalizacji ale i slabsza odpornosc. Przypomina mi sie moj Klusiu ktory nie przezyl nawet 3 miesiecy. Jakas kobieta za 100zl sprzedawala 4 tyg szczeniaczki kundelki na bazarze. Moj kolega w wyniku interwencji odebral jej te pieski. Jeden trafil do nowych wlascicieli a drugi do mnie na dom tymczasowy. DT zamienil sie wkrotce w DS ale walka o Klusia byla ciezka i bolesna. Pies wiecznie chorowal, a przez ostatni tydzien lezal tylko pod kroplowkami. Mial 2,5mies jak odszedl na rekach mojego brata.
Maly Klusiu:
http://img820.imageshack.us/img820/51/zdjcie033v.jpg
asiabo - 28-08-10 12:34
Cytat:
Napisane przez Beata & DORAGON AKAI Asieńko,
:detective: odnalazłam ten wątek (w końcu mam talent w tym kierunku :eyebrows:). Tak więc "plosiem bajdzio, łoto łon!" :hug: Baaaardzo dziękuję. Nie powiem - liczyłam na Ciebie. Dla nas teraz na czasie :-) No i miałam rację, że to Ty wkleiłaś tą informację :thumbsup:
Beata & DORAGON AKAI - 28-08-10 20:32
Do usług Asieńko :hug: